KUMAŞLAR | TEHUCA - Otel Tekstili ve İş Elbiseleri

57 Tel‘den 157Tel‘e kadar olan farklı desenlerde bulunan, ‘RANFORCE ‘, ‘PERKAL‘ veya ‘SATEN‘ kumaş kalitelerimize dilerseniz ekstra Parlaklık, Yumuşaklık ve Dayanıklılık için ‘MERSERİZELİ‘ özelliği katılabilir.

Çarşaf ve Havlularımızda sadece ”Ring İplik” kullanmaktayız. Bunun sonucu ürünlerimiz, ”Open End” iplik kullanılan çarşaf ve havlulara göre daha yumuşak ve kalitelidir.

157 Tel kumaşlarımız, dünyanın en kaliteli ipliği olarak bilinen ve sadece Nil Nehri etrafında yetişebilen, sertifikalı ”GIZA 86′‘ ipliğindendir.

PAMUK

Arkeolojik kanıtlar gerek Hindistan gerek Güney Amerika’da birbirinden bağımsız olarak 6000 ila 7000 yıl önce pamuğun değişik türlerinin tarımının yapıldığı ve giyimde kullanıldığını göstermektedir. Eski dünyaya pamuk Hindistan’daki Harappa uygarlığından gelmiştir. Mezopotamya’dan da Eski Mısır’a geçmiştir.

Türkiye’de MÖ 330 yılına dek geriye giden uzun bir tarihçesi olmasına karşın asıl gelişmesini 11. yüzyılda Selçuklu Türkleri, 14. Yüzyılda Osmanlı Türkleri zamanında olmuştur. Türkiye Cumhuriyetin ilanından sonra ise pamuk tarımına büyük önem verilmiştir.

KOT

1850’li yıllarda California’daki altın işçileri için kıyafet üreten Alman asıllı Levi Strauss, pantolonlarını Levi’s adıyla satıyordu. Kısa zamanda sağlamlığı ve kiri göstermemesi yüzünden çok tercih edilen bir işçi kıyafeti oldu. Levi Strauss tarafından üretilen ilk seri kotun rengi kahverengiydi.

2.Dünya savaşı yıllarında özellikle fabrika işçileri tarafından tercih edilen denim pantolonlar, 1950’li yıllarda Amerikan gençliğinin popüler kültürünün bir simgesi haline gelmeye başlamıştır.

Kot sözcüğünün Türkçeye yerleşmesinin asıl nedeni, bu ismin Türkiye’de blucini üreten ilk kişinin soyadından geliyor olmasıdır. Türkiye’deki ilk kot üretimini yapan, Muhteşem Kot, 1940 yılında Fransa’ya yaptığı bir gezide blucinle karşılaşır. Sağlamlığına ve dikim tarzına hayran kalan Muhteşem Kot, bu kumaşı Türkiye’de üretmeye karar verir. Bu kumaş o dönemde özellikle köylüler ve işçiler tarafından çok tutulur. 1960 yılında KOT adını markalaştırırlar

İPEK

İpek, İpekböceğinin ürettiği yumuşak, parlak bir liftir. İpekböceği bir tırtıldır ve bu lifi kendine koza örmek için üretir. İnsanlar bu liften iplik yapar ve kumaş dokurlar.

İpek çok sağlamdır. Boyanınca da çok gösterişli olur. Bazen ipeğe başka lifler karıştırılarak döşemelik ve perdelik kumaşlar yapılır. İpek dokumacılığı bundan 4.600 yıl önce Çin’de başladı. 16. yüzyıl ile 20. yüzyıl arasında İtalya ve Fransa’da büyük gelişme gösterdi. İpek en çok dut ipekböceğinden elde edilir. Bu böceğin dişisi 200-500 yumurta bıraktıktan sonra ölür. Yumurtalardan çıkan minik tırtıllar dut yaprağıyla beslenir. Hızla büyüyerek 20-30 günde 7-8 santimetreyi bulur. Büyümesi tamamlanınca yemeyi bırakır ve incecik ipek liften çevresine bir koza örer. İnsanlar ipek elde etmek için üretme çiftliklerinde ipek böcekçiliği yaparlar. Yırtılarak zarar görmesine mani olmak için ipekböceğinin içinden çıkabileceği kadar gelişmesini beklemeden kozalar kaynatılır. Ardından ipek elle ya da makinelerle çözülerek çile haline getirilir. Bir kozadan 450 ile 900 metre arasında kesiksiz iplik çıkabilir. Bu iplikler tezgahlarda dokunarak kumaş yapılır.

YÜN

Yün bazı memelilerden (özellikle koyun, keçi, deve, lama, ada tavşanı) elde edilen hayvansal kıl kökenli doğal bir elyaf türüdür. Sıcak tuttuğu için battaniye ve kışlık giysilerin üretiminde kullanılır. Yün elyafı koyundan genellikle canlı hayvanlardan kırkılmak suretiyle olmak üzere değişik yöntemlerle elde edilir.

Eskiçağlardan beri insanların soğuktan korunmak için yararlandıkları yün, günümüzde de giysi yapımında ve dokumacılıkta yaygın olarak kullanılır. İlk insanlar önceleri hayvanın postuna sarınarak soğuktan korunurken, daha sonra bu kıllardan iplik yapmayı ve kumaş dokumayı öğrendiler

Türkiye’de yüncülük ve yünlü kumaş sanayisi istenilen düzeyde gelişmemiştir. Bunun da nedeni koyunun daha çok eti ve sütü için yetiştirilmesidir. Türkiye’de elde edilen yünler genellikle kaba lifli ve karışıktır. Bu yüzden giyimden çok halı, keçe ve kilim yapımında kullanılır. Türkiye’de yün üretiminin yaklaşık yüzde 70’ini Doğu Anadolu Bölgesi sağlar.